Toch wel vreemd. Ik heb behoefte aan aandacht, ik slurp het op als het moet. Maar ik heb vrienden genoeg om aandacht mee te delen. Even wachten hoor. Dat snap ik niet. Waarom heb ik behoefte om gehoord te worden als vrienden me horen?
Ik ontmoet in mijn werk mensen die dronken zijn van genot. Maar ze genieten niet. En de stevige bolides die voorbij stuiven op de snelweg doen mij watertanden. Maar de rijstijl roept me meteen wakker: die stress, die hoef ik niet!
Waarom zing ik psalm 23? Is er iemand op de wereld die me kan vertellen hoe ik tevreden kan zijn? Mij ontbreekt van alles!
Er is een spreekwoord dat zegt: wat u wilt dat u geschiedt, doet dat ook de ander. Het is zo simpel! Waarom maak ik het dan zo moeilijk?! Ik weet het antwoord niet.
Ik weet alleen dat het oplucht als iemand naar me luistert. En als ik luister naar iemand, dan lucht het hem op. Het geheim? Die zit daar waarschijnlijk ergens tussenin.